داستان اجتماعی چیست؟
بسیاری از افراد اوتیستیک که دارای نقایصی در درک و شناخت اجتماعی هستند ، توانایی اندیشیدن در مورد راههای لازم برای ارتباط مطلوب و متقابل اجتماعی را ندارند. تئوری ذهن در این زمینه اظهار می دارد که افراد اوتیستیک قادر به درک و استنباط نقطه نظرات، تصورات و تقاضاهای دیگران نمی باشند و به همین دلیل از نظر افراد عادی انسانهایی خود محور و خود خواه به نظر می رسند. لازم است استراتژیهایی ارائه گردد تا به افراد اوتیستیک کمک نماید تا موقعیتهای اجتماعی را پیش بینی ودرک نمایند. داستانهای اجتماعی یکی از این تکنیکها است که در زمینه درک عوامل اجتماعی به کودک اوتیستیک کمک می نماید.
داستانهای اجتماعی همان ارائه رفتارهای مطلوب
اجتماعی در قالب داستان به کودک می باشد. که ابتدا به وسیله کارول گری طرح وتوسعه
پیدا کرد. این روش در برگیرنده پاسخ به سئوالاتی است که افراد اوتیستیک ممکن است
در روابط مناسب ومطلوب با دیگران به آن نیاز داشته باشند. برای مثال پاسخ به
سئوالات چه کسی ؟ چه چیز؟ چه وقت؟ کجا؟ و چرا؟ در موقعیتهای اجتماعی.
موضوعات یک داستان اجتماعی
داستان اجتماعی موضوعات بسیاری را در بر می گیرد و معمولاً در پاسخ به یک موقعیت دشوار و درجهت ارائه اطلاعات اجتماعی مورد نیاز فرد مبتلا به اوتیسم نوشته می شود. تشخیص چنین شرایطی برای والدین یا ا فراد متخصص معمولا زمان زیادی نمی گیرد.به عنوان مثا ل والدین به راحتی متوجه می شوند که کودک آنها ممکن است در سوار شدن به ما شین، بازی با کودکان دیگریا ابراز احسا سات خود دچار مشکل باشد. گاهی شخص مبتلا به اوتیسم سئوالی می پرسد یا نظری می دهدکه نشان می دهد وی در حال سوء تعبیر از شرایط خاصی است که در این صورت به داستان اجتماعی نیاز خواهد بود. در محیط های آموزشی موضوعات به نسبت تعداد دانش آموزانی که داستان برای آنها نوشته می شود متغیر است. این داستان می تواند به مهارتهایی که بخشی از برنامه درسی، اجتماعی و مهارتهای خودیاری، که در برنامه آموزشی مهارتهای اجتماعی،تدریس می شود یا به هدفی قابل درک تبدیل شود ، بپردازد.
هدف مهم دیگر داستان های اجتماعی که اغلب هم نادیده گرفته می شود اعلام پیشرفت است. در واقع اولین داستان اجتماعی باید توصیف مهارت یا موقعیتی باشد که موفقیت آمیز و عاری از مشکل باشد. این امر تشخیص آن را برای کودک از ابتدا تا انتها قبل از پرداختن به موضوعات چالش برانگیز آسانتر می سازد.
به علاوه اینکه تعریف و تمجید کتبی به مراتب برای کودکان مبتلا به اوتیسم معنی دار تر خواهد بود تا شکل کلامی. آن به این دلیل حدا قل نیمی از داستان های اجتماعی که برای کودکان اوتیسم نوشته می شود می بایست توجه را به پیشرفت های مثبت جلب نماید. این باعث می شود سابقه دائمی از عملکرد خوب کودک یعنی اطلاعاتی که در ایجا د عزت نفس مثبت مهم است ایجاد کند. داستان اجتماعی دارای ویژگیهایی است که آن را از یک تحلیل کار سنتی، نمایشنامه اجتماعی یا استراتژی بصری دیگر متمایز می سازد.09143162621 09146590651
دکتر جعفر معصومی دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
www.گفتاردرمانی.com
www.goftardarmaniazarbaijan.com
www.goftardarmanitabriz.com
https://telegram.me/jafarmasumi
https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/
