گفتاردرمانی تبریز

نوجوانان بااختلالات زبانی

کارگروهی توانش واستقلال فرد راهدف قرارداده وبهبودمی دهد.

 در نظر گرفتند:1) یافتن شغل 2) تطابق اجتماعیLea و  Replyدر پیشگیری موارد زیر را  -

-دربین کودکان اشاره و         مواقع فردی بکارمیرفت نه به جای گفتاربلکه برای توضیح آنچه که گفته می شدبکارمی رفت.

-آنهایی که ازدواج کرده بودندنشاندادندکه یک رویکردجدیدقابل توجه درتقسیم نقش می )Riply & Lea تواندوجودداشته باشد(

-اطلاعات بامدالیته های مختلف زبانی(گفتار،نوشتن،...)ویامعلمان که هرکدام شیوه های خاص خودرادارندارایه می گردد.

-کودک آسیب دیده ی زبانی دراین مرحله بایدانقدربفهمدکهبتواندآنرادرشکلهایدیگرپسبدهدوجای تعجب نداردکهماباکودکانی مواجه شویم که قبلأآسیب زبانی نبوده اند.

 (1969)معلمان بایدآگاهی کافی اززبانی که درمدرسهبکارمیبرندداشته باشند.barens-به نظر

-مابایدآگاهی بیشتری راازنحوه ی منزوی شدن آسیب دیدگان زبانی بدست آوریم.

-موفقیت درمدارس راهنمایی بابکاربردن سؤالات برای بدست آوردن اطلاعات تحت تأتیرقرارمیگیردکه کودکان آسیب دیده ی زبانی دراینموردمشکل دارند.

-سایرشیوه های اطلاعات گیری عبارت انداز:1)تفکرباصدای بلند  2)بیان غیرکلامی

-مابه معلمی نیازداریم که کارهایی رابهآنهادرکنارسایردانش آموزان بدهدکه این کارسبب اطمینان وخودانگیختگی کاربرد زبان توسط دانش آموزخواهدبودوهمچنیناوراتشویقخواهدنمودکهاوخلاقتربودهازشکلهای کلیشه ای کمتراستفاده کند.

-تصحیح سیستم زبانی درانطباقبانیازهای پیچیده ی کاربردتابزرگسالیوجوددارد.

-درسن9-16سالگی تغییرات عمده ای درشیوه ای که درآن زبان درارتباطباحل مشکل بکارمیرودبوجودمیآیدکه این تغییرات بنابه دلایل زیراتفاق می افتد:

1)افزایش دانش لغوی ومفهوم

2)آگاهی ازمعانیچندگانهوکاربرد ارتباطات معناشناختی که درترکیباینهانیز می تواند بیان شود.

3)بخاطرپختگی اجتماعی یک آگاهی ودانش زبان اجتماعی مطلوب رابدست می آوردومی تواند بین کدهای زبان شناختی ونقشهای مختلف گوینده ارتباط برقرارکند.

4)یک دانش خوب درارتباطبااطلاعات گفته شده درتجارب قبلی ودرونی کردن اطلاعات وهمچنین تجزیه وتحلیل،استنباطونتیجه گیری وجود دارد.

5)افزایش تواناییهای تجزیه وتحلیلکلمات،عباراتوجملات توسط خودودیگران.

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

سرعت ارائه محرک

ابین و ادواردر 1967 24 بیمار آفازیک را در زمینه تشخیص صداهای گفتاری مورد ارزیابی قرار دادند 25 جفت هجا در دو حالت : 1- بدون هیچ تاخیری بین دو هجا ( دو هجا مر بوط به جفت هجاهای تحریکی   2- با تاخیر 200 میلی ثانیه بین آنها برای بیماران خوانده شد بیماران باید قضاوت می کردند که آیا 2 هجای گفته شده یکسانند یا خیر ؟ نتایج بدست آمده نشان داد میزان پاسخهای صحیح بیماران ( بیشتر در مورد بعضی از بیماران ) همراه با افزایش زمان وقفه بین ارائه دو هجا افزایش می یابد ( این نتیجه در مورد بعضی بیماران بارزتر از بقیه بود )

بی یر 1974 در مطالعه ای بر روی یک بیمار مبتلا به کری لغت پی برد که وقتی سرعت ارائه به یک سوم میزان طبیعی و یا کمتر کاهش می یابد درک جمله و توانایی تکرار به طور قابل ملاحظه ای افزایش پیدا می کند وقتی ارقام با وقفه های 3 ثانیه ای ارائه می شدند در مقایسه با وقفه های 1 ثانیه ای افزایش مشخص تری در عملکرد بیماران مشاهده می شد همچنین مشخص شد درک بیمار در سرعت ارائه 45 کلمه در دقیقه بهتر از سرعت ارائه 150 کلمه در دقیقه می باشد .

سر مارک ومورینز 1976 عملکرد پنج گروه یعنی : بیماران آفازیک بیماران الکلیک کورساکف بیماران متلا به آسیب نیمکره غیر غالب بماران الکلیک و گروه کنترل را در زمینه شناخت کلمات بایکدیگر مقایسه کردند و پی بردند که در سرعت طبیعی عملکرد بیماران آفازیک پایین تر از چهار گروه دیگر است آنها همچنین متذکر شدند وقتی سرعت ارائه محرک کاهش می یابد بیماران آفازیک پیشرفت قابل ملاحظه ای را در عملکرد خود نشان می دهند در حالیکه سطح عملکرد گروههای دیگر تغیری نمی کند .

شیهان و همکارانش 1973 پاسخهای داده شده توسط 30 بیمار آفازیک به 14 نوع مختلف از سوالات آزمونهای زبانی را در 3 موقعیت مختلف بررسی کردند: 1- وقفه های 150 میلی ثانه ای بین هر جفت واج کلمات ایجاد شده بود   2- همان زمان (قبلی ) در مجموع در بین کلمات گنجانده شده بود بنابراین تولید گفتار کندتر بود   3- سرعت گفتاری طبیعی

نتایج بدست آمده نشان داد که کاربرد این شیوه تنها در پیشرفت عملکرد بیماران جوانتر ( آنهایی که زیر 50 سال سن داشتند ) مور است این پیشرفت رفا در وضعیت اول ( که در آن تاخیر ها در بین هر جفت واج ایجاد شده بود ) مشاهده گردید محققین معتقد بودند که در این وضعیت بیمار توالی صحیحی از واجها را می شنود و این خود به درک بهتر بیمار از کلمات کمک می کند

این سوال مطرح است که مدت زمان ارائه این محرک های بینایی و وقفه هایی که می توان بین ارائه آنها ایجاد کرد تا چه اندازه مهم می باشد ؟ بروک شایر 1971 در این زمینه به انجام دو بررسی بر روی 6 بیمار آفازیک پرداخت و از آنها خواست تصاویر ارائه شده را نام ببرند و یا کلمات روی صفحه را بخوانند در یک بررسی محرکها به مدت 3-5-10و 30 ثانیه ارائه می شدند و زمان وقفه بین هر دو مورد ارائه شده توسط خود بیماران مشخص می شد او در نتیجه این بررسی پی برد که افزایش زمان ارائه محرکها سبب پیشرفت نامگذاری بیماران می شود و شرایط تعیین شده توسط خود بیماران ( زمان وقفه بین هر دو مورد ارائه شده ) در بر دارنده بهترین نتایج برای آنان است از آنجایی که بروک شایر پیشرفت سریعی را در عملکرد بیماران بین زمان ارائه 3تا 5 ثانیه مشاهده کرد و بازدهی بدست آمده از 5 تا 30 ثانیه کمتر از آن بود نتیجه گرفت که زمان ارائه 5 ثانیه بهترین مدت ارائه برای بیماران است در بررسی دوم همه محرکها به مدت 3 ثانیه ارائه شدند ولی وقفه های بین آنها 0-3-5-10یا 30 ثانیه بود نتایج بدست آمده نشان داد در ارائه وقفه های 0-3-5و10 ثانیه تفاوت کمی در عملکرد بیماران وجود دارد در حالیکه زمان وقفه 30 ثانیه عملکرد بیماران را به گونه ای معنی دار افزایش می دهد به طور کلی می توان گفت تاثیر افزایش زمان وقفه بین ارائه محرکها بر عملکرد بیماران بسیار کمتر از تاثیر افزایش زمان محرکها می باشد .

بروک شایر در دو آزمایش دیگر متوجه شد که بیماران در شرایط ارائه محرک برای فقط 10 و 30 ثانیه بهتر از وقتی عمل می کنند که زمانهای 3و5 ثانیه هم وجود داشته باشد این مسئله مشخص شد که ارائه کوتاه مدت تنش را افزایش می دهد و این خود عملکرد بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد این مداخله تنها محدود به ارائه کوتاه مدت نیست بلکه در مورد شرایط ارائه طولانی تر هم صدق می کند .

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

مقیاس های رشد زبانی رینل:The Reynell developmental language scale(RDLS)

احتمالا رایج ترین آزمونی که توسط گفتاردرمانگران این مملکت استفتده می شود این تست است که توسط رینل در سال 1977 بوجود آمده است.

اگرچه  گاهی اوقات بنظر می رسد که این تست نسبتا طولانی است.بخش درکی نمی تواند خنده دار باشد و علی الرغم وجود کاستی هایش یک آزمون ملی وآشنا برای کودکان می باشد که می تواند در آن کودک نشسته و با چند اسباب بازی بازی کند و انها را روی هم قرار دهد. تنوعات و تغییرات زیادی باید وجود داشته باشد که برای کودک جالب و مشوق باشد. که این مورد برای ارزیابی های رسمی که باعث سردرگمی و گیجی می شود نامناسب می باشد.این بخش با رنگ ، تعداد ، طول و جیزهای دیگری است که ممکن است برای کودکان آسیب دیده زبانی کاری دشوار باشد.تقریبا دقیق گفتن اینکه خطاها با چه چیزی ارتباط دارد سخت است.هرچیز که کلا بخش درک تصویر دقیقی را از جنبه های مشکل به ما می دهد نمی تواندبگوید کجا و کی برنامه درمانی را شروع نماییم.که برای کودکان انگلیس استاندارد شده است.

مطالب متنوعی را برای آزمون کودک داده می شود و سیستم نمره دهی اش Fail/Pass(+/-) می باشد و ایراد دیگرش این است که نیاز کودک برای تکرار عنوان نمره منفی تلقی می شود.

آزمون برای کودکانی که کنترل توجه خیلی پایینی را دارندارزش کاربردی کمی را دارد.(مخصوصا سطوح 1و2) چنین کودکی بعید است که بخش بزرگ بازی را تمام کند و این عامل سبب می شود که کودک نتواند مهارت های کودکی اش را به طور درستی منعکس نماید و چیزهایی را که قبلا توسط کودک شناخته نشده است را بعید است کهآشکار نماید مثل ضعف توجه و جنین کودکانی آزمونهای غیر رسمی و یا شاید آزمون symbolic play test توصیه می شود.

بیشتر درمانگران در می یابند که سیستم نمره دهی بخش بیانی تست مشکل است ،اگرچه منوال اصلاح شده این را آشکارتر نشان می دهد. آشکار نیست که کدام زیر آزمون ها نمونه هستند و بیشتر افراد بخش درکی را به کار می برند و دیگر آزمون ها را برای زبان بیانی به کار می گیرند.

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

کار ریتم                          Rhythm work

-این کودکان در رشد ریتم نقص هایی رانشان می دهند.

-رویکرد باید مرحله به مرحله باشد.

-آنچه مهم است این است که کودک باید در هر مرحله تجربه موفق داشته باشد  می توانیم1-ریتم را روی اسم یا اسامی دیگر نشان بدهیم2-الگوهای ریتم روی موارد آشنا3-کلمات چند سیلابی با الگو های متفاوت.

-طبل را می توانیم برای نشان دادن تفاوت میان تکیه های سیلاب ها بکار ببریم.

کار روی زیرو بمی            Pitch work

1-تفاوت بین زیروبمی بلند وکوتاه را می توانیم با سنتوروسنج انجام دهیم وسپس مفهوم تن متوسط را بین این دو طیف اضافه نمائیم       2-کودک را تشویق می کنیم تا باعلایم بصری قابل دسترس تقلید کند.    3-الگو برداری از الگوهای صدابه تنهایی  4-درالگوی اولیه وقتی صدا اضافه می شود باید مطمئن بود که صدا غیر کلامی است      5-ادامه کار با عبارات کلیشه ای کودک است     6-از عبارات طولانی تر و پیچیده تر در یک توالی مرحله به مرحله استفاده می کنیم.

خصوصیات صداها                   Charactcristics of  sounds

-اگر اختلالات فونولوژیکی قسمتی از مشکل زبانی باشد این سیستم صدایی قابل پیش گویی ،سیستماتیک وقانونمند است.

-مشکل کودک درسطح پردازش است نه تولیدی(Howell &Pean1985)

-به نظر آنها باید سیستم صوتی کودک را رشد داده وبه آنها آگاهیی را از این سیستم بدهیم که بتواند سطحی از سیستم ارتباط موثر را داشته باشیم(رویکرد متافون در درمان فونولوژی).

-متافون آگاهی زبانشناختی کودک را از صداها افزایش می دهد یعنی خصوصیت وشیوه های آنهارا به کودک می آموزند.1-خصوصیات واجهارا که مهت ومبهم هستند راایجاد نمائیم2-پس نوردی را ارائه می دهیم تا نشان دهیم چگونه می توانیم ارتباط موثر داشته باشیم 3-سیستم صوتی کودک را تغییرمی دهیم تاارتباط موثر تری  ایجاد نماید

-شامل دو مرحله یافاز است.

-نکات مهم     1-تکرار باید زیاد باشد    2-کارهای بیانی در سطح بالاتر از درک کودک نباشد    3-از کارهای کلامی کوتاه استفاده کنید      4-از تشویق های اشاره ای برای شروع کلمه  استفاده کنید    5-موضوع راسریع عوض نکنید     6-به راه حل های دیگر ارائه موضوع فکر کنید

-کودکانیکه پیشرفت زبان بیانی آنها اندک است ضروری است که روی برونداد کلامی آنها در گروه کار شود.

-کودکان ممکن است دریک سطح پاسخ مدتی باقی بمانند قبل ازآنکه برای تقلید تک کلمه تلاش نمایند.

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

معیارهای مربوط به زبان درکی وبیانی:

یک دلیل عمده برای استفاده ازREELکه اطلاعات گرفته شده از والدین ومراقبین را تعیین کمیت نماییم آنها دقیقا نمیتوانند سن کودک رادر دستیابی به یک مهارت را دقیقا تعیین نمایند اما آنها میدانند

که  بچه چه کاری را میتواند انجام دهد و چه کاری  را نمیتواند،آن مهارت را چقدر انجام میدهد ،و آن را کجا به کار میبرد،چون آنهاتوانایی کودک خود را نمیشناسند  بنابراین منطقی است که به

صحبتهای آنها گوش دهیم .REEL برای  کودکان بین 1ماه تا3 سال مفید است. و رشد زبان آسیب دیده آنها را مورد ارزیابی قرار میدهد.ورفتارهای خاص را که وجود دارد یا وجود ندارد

 یادرحال تحول است(این حالت بهتر از برچسب گذاشتن شکست خوردنPass/Fail است) امتیازبندی مینماید.

ارزیاب و والدین میتوانندشکاف رشدی کودک یاجنبه هایی را که زبان در آن بطور مناسب رشد کرده است را بشناسد،این ارزیابی گروهی تأثیر مثبتی را در رابطه بانقش فردی  والدین در درمانها

میتواند داشته باشد.و والدین میتوانند اطلاعاتی رادرباره ی  نحوه ی تفکر متخصص و برعکس را کسب نمایند.

معیارها یک دیده های روشنی را درباره ی مراحل رشدی ارائه مینماید بطوریکه میتواند در آغازسوءتفاهمات را برطرف نماید. یک نمونه از این سوء تفاهمات  را میتوانیم زمانی مشاهده

 کنیم که والدین همراه کودک خود در جلسه ی  گفتار درمانی شرکت میکند و تنها متوجه میشود که درمانگربی آنکه به او حرف زدن بیاموزد با او فقط بازی میکند.والدین اغلب تصور

میکنند که تکنیک مشکلاتی برای تمرینات گفتاری  میباشد و کودک میتواند در جاهای دیگر  و گروه های همسن خود بازی میکند.بعید نیست که والدین  و دیگر متخصصان گفتاردرمانی

رابعنوان جادوگری ببینند که کودکآنها را وادار به صحبت کردن میکند.در چنین شرایطی یک طرح  واضح  از انچه که باید  قبل از فراگیری  زبان رخ میدهد  میتواند  به رشد بهتر

 رابطه  ما بین  آنچه که مربوط است کمک میکند . یک زمان برای صحبت کردن در مورد رابطه ی بین ،بازی ، توجه ،تماس چشمی ،گوش کردن و زبان ضروری است تا

تا پیشرفت های  رشدی کودک را در یک دیدگاه مناسب در کنار سایرتکنیک های درمانی قرار دهد.

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/